Najpierw zasada ogólna ustalania podstawy wymiaru zasiłków. Podstawę wymiaru zasiłku ustalamy na podstawie art. 36 ustawy zasiłkowej:

Art. 36.1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

2. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 (tj. 12 miesięcy), podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące ubezpieczenia.
3. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku.
4. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy.

Oraz ważny art. 43 który mówi kiedy nie ustalamy podstawy wymiaru zasiłku na nowo. Przy czym art. 43 nie ma zastosowania gdy nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy o którym mowa w art. 40 ustawy zasiłkowej.

Art. 43. Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli miedzy okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy.

Wnioski z art. 43 ustawy zasiłkowej

• miesiąc kalendarzowy – chodzi o pełny miesiąc kalendarzowy liczony od pierwszego dnia miesiąca do ostatniego dnia tego miesiąca nie np. o 30 dni przykładowo na przełomie miesięcy,
• bez względu na rodzaj zasiłku – czy to będzie zasiłek chorobowy, opiekuńczy, macierzyński,
• bez względu na długość korzystania z powyższych zasiłków,
• w omawiany miesiąc kalendarzowy wliczany jest okres np.: przebywania na urlopie wypoczynkowym, korzystania z dni wolnych z tytułu opieki na dziecko wynikające z art. 188 K.p.

Przy czym powyższe dotyczy zatrudnienia u tego samego pracodawcy na podstawie kolejno następujących po sobie umów a w przypadku zmiany pracodawcy podstawę wymiaru zasiłku ustalamy na nowo.

Jak liczyć miesiąc kalendarzowy przerwy

Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli miedzy okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy. Czyli pracownik chorujący w styczniu musiałby nie chorować w lutym a dopiero w marcu wtedy podstawa wymiaru zasiłku będzie ustalana na nowo, pracownik jednak zachorował w lutym, a co za tym idzie podstawa wymiaru zasiłku nie będzie ustalana na nowo będzie taka sama jak w przypadku poprzedniej niezdolności do pracy czyli tej w styczniu.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 1 marca do 30 kwietnia 2022 r. kolejna umowa o pracę z tym samym pracodawcą od 1 maja do 31 grudnia 2022r. Pracownik zachorował w listopadzie. Podstawę wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne wynagrodzenie za okres od marca do października 2022r.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 1 lutego 2021r. chorował kilka dni w styczniu 2022, ponownie przez kilka ni chorował w lutym 2022r. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie będzie ustalana na nowo będzie taka sama jak w przypadku poprzedniej niezdolności do pracy tej w styczniu. Nie ma przerwy pomiędzy niezdolnościami do pracy wynoszącej miesiąc kalendarzowy.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 1 lutego 2021r. chorował kilka dni  w styczniu 2022, w lutym przebywał na urlopie wypoczynkowym, ponownie zachorował na początku marca  2022r. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego będzie ustalana na nowo, pomiędzy niezdolnościami do pracy jest przerwa wynosząca miesiąc kalendarzowy.

Ustalenie podstawy wymiaru zasiłku w przypadku gdy wystąpi przerwa pomiędzy kolejno następującymi po sobie umowami o pracę z tym samym pracodawcą.

 Art. 36 ust. 4. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy.

Omówienie dwóch przypadków:

I. Przerwa pomiędzy umowami o pracę przypadająca na dni robocze

II. Przerwa pomiędzy umowami o pracę przypadająca na dni ustawowo wolne od pracy

I. Przerwa pomiędzy kolejnymi umowami o pracę z tym samym pracodawcą przypadająca na dni robocze powoduje, że podstawa wymiaru zasiłku ustalana jest z kolejnej umowy po przerwie.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 1 marca do 30 kwietnia 2022 r. kolejna umowa o pracę z tym samym pracodawcą od 4 maja do 31 grudnia 2022r. Pracownik zachorował w listopadzie. Podstawę wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe za okres od czerwca do października 2022r.

II. Przerwa pomiędzy umowami o pracę przypadająca na dni ustawowo wolne od pracy

Przerw pomiędzy kolejnymi umowami przypadającymi na dni ustawowo wolne od pracy, nie traktuje się jako przerwy w ubezpieczeniu.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 1 marca do 30 kwietnia 2022 r. kolejna umowa o pracę z tym samym pracodawcą od 2 maja do 31 grudnia 2022r. Pracownik zachorował w listopadzie. Podstawę wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe za okres od marca do października 2022r.

Wynagrodzenie chorobowe co do zasady poprzedza zasiłek chorobowy. Na temat obliczenia wynagrodzenia chorobowego mówi art. 92 Kodeksu pracy. Wynagrodzenie pracownika za czas choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni (14 dni) w ciągu roku kalendarzowego jest wypłacane ze środków pracodawcy i oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

Ustalenie okresu zasiłkowego w ciąży

Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe

Wymiar okresu zasiłkowego

Podstawa prawna:

• ustawa z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
• ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.