Europejski Nakaz Zapłaty jest jedną z prawnych możliwości dochodzenia roszczeń pieniężnych wierzyciela, stwierdzonych tytułem egzekucyjnym, na terenie jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej. Rozwiązanie to ma na celu ułatwienie przepływu właściwych orzeczeń na tym obszarze. Poznajmy szczegóły tego sposobu postępowania z zagranicznym dłużnikiem.

Europejski nakaz zapłaty- czym jest i jaką ma podstawę prawną

Europejski nakaz zapłaty (ETE) to uproszczone- względem tradycyjnego- postepowanie umożliwiające skuteczne, łatwe i szybkie ściąganie wierzytelności od zagranicznego dłużnika. Sposób ten uregulowany jest rozporządzeniem (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r., zaś w Polsce normują go przepisy kodeksu postępowania cywilnego oraz innych ustaw, których zmiany wprowadzono uchwałą z dnia 5 grudnia 2008 r. Należy bowiem pamiętać, iż przebieg postepowania szczegółowo określa każde państwo członkowskie odrębnie, na podstawie przepisów powstałych w oparciu o unijne rozporządzenie.

Cel i zastosowanie europejskiego nakazu zapłaty

Rozwiązanie to ma na celu odzyskiwanie pieniędzy w sprawach transgranicznych, we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej z wyjątkiem Danii- cywilnych bądź handlowych, przy czym dotyczy wyłącznie roszczeń bezspornych. Rozporządzenie nie wymienia pojedynczo spraw, których dotyczy, lecz wskazuje kategorie, wobec których europejski nakaz zapłaty niema zastosowania, a mianowicie wobec spraw skarbowych, celnych i administracyjnych oraz spraw dotyczących odpowiedzialności państwa za działania czy zaniechania podczas sprawowania władzy publicznej. ETE zostało utworzone w celu ułatwienia, przyśpieszenia oraz obniżenia kosztów postępowania standardowego. Zgodnie z nim wierzyciel może dochodzić spłaty długu od dłużnika zamieszkującego bądź mającego siedzibę w jednym z państw członkowskich UE bez konieczności osobistego stawiania się przed sądem na rozprawach.

Poszczególne etapy postępowania

Aby móc skorzystać z opisanego wyżej rozwiązania, należy złożyć pozew o wydanie ETE. Pozew składa się w formie uzupełnionego i podpisanego, gotowego formularza, do właściwego sądu. Jest to organ określony przepisami danego państwa członkowskiego, w którym prowadzona będzie sprawa- zwykle sąd właściwy dla miejsca zamieszkania bądź siedziby dłużnika, chyba że umowa pomiędzy stronami zawiera inne wskazania. W Polsce będzie to sąd okręgowy lub rejonowy. Formularz należy złożyć w formie papierowej bądź elektronicznej i w języku akceptowanym przez sąd danego kraju.

Kolejnym etapem jest weryfikacja pozwu przez sąd. Sprawdza on, czy pozew spełnia określone w rozporządzeniu wymogi, w tym między innymi czy dotyczy właściwej sprawy cywilnej bądź handlowej, czy ma charakter transgraniczny, czy pozew złożono we właściwym sądzie, czy w formularzu zawarto wszystkie wymagane informacje. Po dokonaniu weryfikacji sąd może;

• wydać europejski nakaz zapłaty;
• wezwać do poprawy bądź uzupełnienia wniosku;
• odrzucić pozew.

Jeśli sąd wyda ENZ, należy doręczyć go pozwanemu. Można to zrobić na kilka sposobów- poprzez doręczenie osobiste, pocztą tradycyjną czy poprzez drogę elektroniczną, przy czym ważne jest poświadczenie odbioru podpisem wraz z datą przez pozwanego.

Pozwany, od momentu doręczenia nakazu, ma 30 dni na złożenie sprzeciwu. Jeśli wykorzysta tę możliwość, wówczas postępowanie odbywa się według przepisów regulujących zwykłe postępowanie cywilne. Jeśli powód nie wniesie sprzeciwu, wówczas sąd stwierdza wykonalność europejskiego nakazu zapłaty i wszczyna egzekucję z majątku dłużnika.

W pozwie określa się kwotę roszczenia głównego oraz wszelkie inne koszty, a więc odsetki, kary umowne, koszty prowadzonego postępowania. Wysokość roszczenia głównego oraz kary umowne są wymagalne w momencie składania pozwu, zaś całkowita kwota odsetek wskazywana jest przez sąd dopiero wówczas, gdy następuje właściwy dzień wydania europejskiego nakazu zapłaty. Koszty postępowania sądowego różnią się w zależności od danego państwa członkowskiego, jednak w Polsce wynoszą one średnio około 5% wysokości roszczenia głównego.

Źródło: https://kancelariakomornicza.de/europejski-nakaz-zaplaty-enz/

Artykuł zewnętrzny