Podstawa wyliczenia ekwiwalentu w przypadku choroby pracownika

Jak ustalić podstawę do wyliczenia ekwiwalentu w przypadku długotrwałej choroby pracownika?

 

Stałe składniki wynagrodzenia

Do podstawy wymiaru ekwiwalentu przyjmujmy składniki wynagrodzenia określone w stałej miesięcznej stawce w miesiącu nabycia prawa do ekwiwalentu, nawet jeśli faktycznie pracownik nie otrzymał takiego wynagrodzenia, ponieważ przebywał np. na zwolnieniu lekarskim, zasiłku rehabilitacyjnym. W takiej sytuacji uwzględnia się wynagrodzenie określone w umowie o pracę nie ma tutaj znaczenia czy wynagrodzenie zostało wypłacone w miesiącu nabycia prawa do ekwiwalentu.

 

Zmienne składniki wynagrodzenia

W przypadku zmiennych składników wynagrodzenia przysługujących pracownikowi za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc wypłacone w okresie trzech miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa ekwiwalentu, uwzględnia się jako średnią z tego okresu.

Stosownie do treści § 16 ust. 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Jeżeli pracownik nie przepracował pełnego miesiąca z powodu choroby, trzeba uzupełnić mu wypłacone wynagrodzenie. W tym celu wynagrodzenie faktycznie wypłacone w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Zgodnie z § 11 rozporządzenia, jeżeli przez cały okres przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru ekwiwalentu, poprzedzający miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie, to przy ustalaniu tej podstawy uwzględnia się najbliższe miesiące, za które pracownikowi przysługiwało takie wynagrodzenie. Należy zatem cofnąć się do najbliższych miesięcy, w których pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie.

 

Przykład

Pracownik w okresie od 30 stycznia do 31 marca 2015 przebywał na zwolnieniu lekarskim. Umowa uległa rozwiązaniu 31 marca 2015 r. z upływem czasu na jaki została zawarta.

1. Do podstawy ekwiwalentu pracodawca przyjmuje wynagrodzenie zasadnicze określone w umowie o pracę w pełnej wysokości.

2. Premia miesięczna powinna być przyjęta w średniej wysokości obliczonej z okresu trzech miesięcy, tj.: listopad, grudzień 2014 oraz styczeń 2015 uzupełniona do pełnej wysokości z uwagi nie przepracowania całego stycznia.

 

 

 

Podstawa prawna: rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. nr 2, poz. 14 ze zm.).

 

Subskrybuj
Powiadom o
guest
0 komentarzy
najnowszy
najstarszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments