W ust. 6 pkt 2 świadectwa pracy, pracodawca wskazuje wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy, wykorzystanego w naturze lub za które przysługuje ekwiwalent pieniężny; odrębnie wskazuje się liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego, wykorzystanego przez pracownika do dnia ustania stosunku pracy, na podstawie art. 167² Kodeksu pracy.

W świadectwie pracy wykazujemy urlop wypoczynkowy tylko z roku kalendarzowego w którym ustaje stosunek pracy.

Z § 2 ust. 1 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016r. w sprawie świadectwa pracy, jednoznacznie wynika, że w świadectwie pracy powinien być wykazany urlop wypoczynkowy tylko z roku kalendarzowego w którym ustaje stosunek pracy.

Przykład

Z pracownikiem w czerwcu 2023 rozwiązano umowę o pracę. Z puli 5 dni urlopu wypoczynkowego  (40 godzin) przysługujących za 2023 wykorzystał:

• 5 dni urlopu wypoczynkowego, w tym:
• 2 dni urlopu na żądanie z art. 167² Kodeksu pracy

Pracownik zatrudniony w systemie podstawowym od poniedziałku do piątku po 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.

Zawartość świadectwa pracy

Podstawa prawna:

• rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016r. w sprawie świadectwa pracy,
• rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 11 maja 2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy,
• ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy.