Za sprawą ustawy z dnia 24 czerwca 2021r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw została znowelizowana ustawa z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Od 1 stycznia 2022 r. znowelizowana ustawa zasiłkowa wprowadza m.in.:

1. Skrócenie okresu pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (po ustaniu zatrudnienia) do 91 dni. Nie dotyczy to jednak niezdolności do pracy która:

• powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
• przypada w okresie ciąży,
• jest spowodowana gruźlicą.

2. Nowe zasady ustalania okresu zasiłkowego (nowe brzmienie art. 9 ust. 2 ustawy zasiłkowej)

Do jednego okresu zasiłkowego wliczane będą wszystkie niezdolności do pracy niezależnie od tego czy zostały spowodowane tą samą lub inna chorobą jeżeli przerwa pomiędzy nimi nie przekroczyła 60 dni za wyjątkiem jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w okresie ciąży.

Do tej pory do jednego okresu zasiłkowego wliczany był okres poprzedniej niezdolności do pracy spowodowany tą samą chorobą jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni.

Wniosek z powyższego taki, że nowy okres zasiłkowy rozpocznie się po przerwie wynoszące 60 dni. Czyli licząc od ustania niezdolności do pracy przez 60 dni nie chorujemy i nabywamy prawo do nowego okresu zasiłkowego w przypadku powstania kolejnej niezdolności do pracy niezależnie od rodzaju choroby.

Nowe brzmienie art. 9 ust. 2 ustawy zasiłkowej:

„2. Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzednich niezdolności do pracy, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresów niezdolności do pracy przypadających przed przerwą nie dłuższą niż 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.”

3. Miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu będzie wynosił 80% podstawy wymiaru a nie jak do tej pory 70% podstawy wymiaru zasiłku ( otrzymał nowe brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy zasiłkowej).

4. Dodana została możliwość uzyskania zasiłku macierzyńskiego oraz zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego ubezpieczonym które utraciły zatrudnienie w związku ze śmiercią pracodawcy  i urodziły dziecko już po ustaniu zatrudnienia (art. 30 ust. 1 pkt 1 i ust. 3).

5. Dla celów ustalenia ponownie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego skrócona została z 3 do 1 miesiąca przerwa pomiędzy pobieranymi zasiłkami.

Art. 43 ustawy zasiłkowej otrzymuje nowe brzmienie: „Art. 43. Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy.”

6. W rozdziale ustawy zasiłkowej dotyczącym postępowania w sprawach ustalania prawa do zasiłków i zasady ich wypłaty w art. 61a został dodany ust. 2 w brzmieniu:

„2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w celu ustalenia prawa do zasiłku i jego wypłaty, może pozyskiwać dane i informacje w zakresie niezbędnym do ustalenia prawa do zasiłków, ich wysokości, podstawy wymiaru oraz do ich wypłat od ubezpieczonych oraz płatników składek, którzy są bezpłatnie je udostępnić.”

7.  Zmiana warunku od którego uzależniony jest termin wypłaty zasiłku przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych:  (w art. 64 ust. 1 otrzymuje nowe brzmienie)

Było: „…nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków.” będzie od 1 stycznia 2022 : „…nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do ustalenia prawa do zasiłku.”

8.  Brak prawa do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego dla osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców, duchownych będącymi płatnikami składek na własne ubezpieczenie, w razie wystąpienia w dniu powstania prawa do świadczenia zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne na kwotę przekraczającą 1% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, do czasu spłaty całości zadłużenia.

Zasiłki oraz świadczenie rehabilitacyjne, do których prawo powstało przed dniem 1 stycznia 2022r. będą wypłacane w wysokości, na zasadach i w trybie określonym w przepisach ustawy zasiłkowej przed dniem 1 stycznia 2022r., za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy.