Kiedy przysługuje wynagrodzenie chorobowe
Wynagrodzenie chorobowe za czas niezdolności do pracy przysługuje w danym roku kalendarzowym w wymiarze:
- do 33 dni,
- do 14 dni w przypadku pracownika który ukończył 50 rok życia (krótszy 14 dniowy okres wypłaty wynagrodzenia chorobowego stosujemy od roku następnego po 50 urodzinach pracownika).
Sumujemy wszystkie dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym niezależnie od przerw między nimi oraz czy są to dni pracujące czy wolne od pracy.
Zatrudniając pracownika w trakcie roku kalendarzowego należy spojrzeć na jego ostatnie świadectwo pracy jeżeli stosunek pracy z poprzednim pracodawcom ustał w tym samym roku w którym podejmuje u nas pracę. W ust. 6 pkt. 8 świadectwa pracy mamy zapis czy i ewentualnie przez jaki okres był niezdolny do pracy w bieżącym roku kalendarzowym (w roku ustania zatrudnienia). Jeżeli przykładowo będzie zapis, że był niezdolny do pracy przez okres 10 dni to u nas w nowym zatrudnieniu będziemy zobowiązani do wypłaty wynagrodzenia chorobowego odpowiednio: za 23 lub 4 dni choroby.
Przykład
Z pracownikiem rozwiązano umowę o pracę z dniem 30 kwietnia 2019r. W nowej firmie jest zatrudniony od 15 maja 2019r. stał się niezdolny do pracy od 1 do 10 czerwca 2019r. (10 dni). Pracownik uprawniony do 33 dni wynagrodzenia chorobowego. Należy sprawdzić w świadectwie pracy z ostatniego stosunku pracy czy w ust. 6 pkt. 8 świadectwa pracy był niezdolny do pracy (art. 92 Kodeksu pracy) jeżeli przykładowo był niezdolny do pracy przez okres 20 dni to mamy obowiązek wypłacić wynagrodzenie chorobowe jeszcze za 13 dni choroby w roku kalendarzowym. Od 34 dnia niezdolności do pracy przysługuje zasiłek chorobowy. W omawianym przypadku pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe od pierwszego dnia niezdolności do pracy, ponieważ pomiędzy poprzednim a obecnym zatrudnieniem nie było 30 dni przerwy.
Przykład
Pracownik uprawniony do 33 dni wynagrodzenia chorobowego był niezdolny do pracy z powodu własnej choroby (nie opieki nad chorym członkiem rodziny) w okresach:
- od 2 do 3 stycznia 2019r. (2 dni),
- od 1 do 10 lutego 2019r. (10 dni),
- od 11 do 17 marca 2019r. (7 dni),
- od 1 do 15 maja 2019r. (15 dni)
Łączny okres choroby 2dni + 10 dni + 7 dni + 15 dni = 34 dni. Gdzie zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy za 33 dni choroby wypłacamy wynagrodzenie chorobowe a za 1 dzień zostanie wypłacony zasiłek chorobowy.
Pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego:
- po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Do 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego wliczamy dni kalendarzowe łącznie z dniami pracującymi i wolnymi od pracy: soboty, niedziele święta.
Do powyższego okresu ubezpieczenia chorobowego wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia jeżeli:
- przerwa między ostatnim ubezpieczeniem chorobowym a kolejnym ubezpieczeniem nie przekroczyła 30 dni,
lub
- przerwa była spowodowana:
– urlopem wychowawczym,
– urlopem bezpłatnym, albo
– odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do wynagrodzenia chorobowego przysługuje:
- absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,
- jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy,
- ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10 – letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
- posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
Jeżeli powyższe wymagania nie zostaną spełnione pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego po 30 dniach ubezpieczenia chorobowego (okres wyczekiwania). Niezdolność do pracy w okresie kiedy pracownik nie nabył prawa do wynagrodzenia chorobowego zostanie potraktowana jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy bez prawa do wynagrodzenia lub zasiłku, okres tej nieobecności nie jest wliczany do puli 33 lub 14 dni za które wypłacane jest wynagrodzenie chorobowe.
Okres niezdolności do pracy przypadający w okresie wyczekiwania jest okresem ubezpieczenia, czyli jest wliczany do 30 dniowego okresu wyczekiwania.
Przykład
Pracownik zatrudniony od 5 kwietnia 2019r. w dniu 26 kwietnia przedłożył zaświadczenie o niezdolności do pracy za okres od 26 kwietnia do 10 maja 2019r. Pracownik nie ma wcześniejszego 10 letniego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego a ostatnie zatrudnienie zakończyło się w lutym 2019r.gdzie w świadectwie pracy nie ma wzmianki o wykorzystanych dniach za czas choroby z art. 92 Kodeksu pracy (ust. 6 pkt 8 świadectwa pracy). Pracownik jest uprawniony do 33 dni wynagrodzenia chorobowego w roku kalendarzowym. Nasz przykładowy pracownik miał przerwę w ubezpieczeniu wynoszącą ponad 30 dni i obowiązuje go 30 dniowy okres wyczekiwania.
Na powyższym przykładzie obliczamy 30 dniowy okres wyczekiwania i kiedy nabędzie prawo do wynagrodzenia chorobowego:
- od 5 do 25 kwietnia 2019r. – 21 dni okresu wyczekiwania,
- od 26 kwietnia do 4 maja 2019r. – 9 dni okresu wyczekiwania,
- od 5 do 10 maja 2019r. – uzyskanie prawa do wynagrodzenia chorobowego za 6 dni choroby. Pozostaje jeszcze do wykorzystania 27 dni z puli przysługujących 33 dni niezdolności do pracy. (33 dni – 6 dni = 27 dni za które będzie przysługiwało wynagrodzenie chorobowe w 2019r).
Do 182 i 270 dniowego okresu zasiłkowego nie wliczamy niezdolności do pracy przypadającej w okresie wyczekiwania(art. 9 ust. 3 ustawy zasiłkowej).
Przykład
Pracownik zatrudniony od 1 kwietnia 2019r. nie posiadający wcześniejszego ubezpieczenia chorobowego stał się niezdolny do pracy od 7 kwietnia2019r.. Prawo do wynagrodzenia chorobowego nabędzie od 1 maja (tj. z upływem 30 dni ubezpieczenia a od 31 dnia ubezpieczenia). Okres nieobecności od 7 do 30 kwietnia będzie okresem usprawiedliwionej nieobecności bez prawa do wynagrodzenia lub zasiłku, okres ten zaliczany jest to 30 dniowego okresu wyczekiwania.
Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu, jest to tzw. okres wyczekiwania na zasiłek chorobowy (art. 4 ust. 1 ustawy zasiłkowej).
Przykład
Pracownik po przerwie w ubezpieczeniu wynoszącej ponad 60 dni, nie posiadający wcześniejszego co najmniej 10 – letniego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Zatrudniony na okres próbny od 1 do 30 kwietnia 2019r. stał się niezdolny do pracy po ustaniu zatrudnienia od 1 maja. Pracownik nie nabył prawa do wynagrodzenia chorobowego, ponieważ ustało jego zatrudnienia, ani też nie nabył prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy zasiłkowej, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. W naszym przypadku po upływie 30 dni czyli od 31 dnia nie był już ubezpieczony i nie nabył prawa do zasiłku chorobowego.
Przykład
Pracownik po przerwie w ubezpieczeniu wynoszącej ponad 60 dni, nie posiadający wcześniejszego co najmniej 10 – letniego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Zatrudniony na okres próbny od 1 do 31 maja 2019 stał się niezdolny do pracy po ustaniu zatrudnienia od 1 czerwca. Pracownik nabył prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy zasiłkowej, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. W naszym przypadku po upływie 30 dni czyli od 31 dnia ubezpieczenia a 31 maja pozostawał jeszcze w zatrudnieniu.
Przykład
Pracownik po przerwie w ubezpieczeniu wynoszącej ponad 60 dni, nie posiadający wcześniejszego co najmniej 10 – letniego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Zatrudniony na okres próbny od 1 do 31 maja 2019 stał się niezdolny do pracy od 26 maja do 10 czerwca. Pracownik nie nabył prawa do wynagrodzenia chorobowego za okres od 26 do 31 maja (obowiązkowy 30 dniowy okres wyczekiwania). Ale pracownik nabył prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia za okres od 1 do 10 czerwca. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy zasiłkowej, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. W naszym przypadku po upływie 30 dni czyli od 31 dnia ubezpieczenia a 31 maja pozostawał jeszcze w zatrudnieniu.
Przykład
Absolwent szkoły wyższej (obronił pracę dyplomową 14 lipca) podjął zatrudnienie od 1 sierpnia i stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 17 do 25 sierpnia. Pracownik nabędzie prawo do wynagrodzenia chorobowego od pierwszego dnia choroby, ponieważ został objęty ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 90 dni od dnia ukończenia studiów wyższych.
Podstawa prawna
- ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy,
- ustawa z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
