Ustalenie wysokości wynagrodzenia za jeden dzień przepracowany w przypadku gdy miesiąc ma 31 dni a pracownik był niezdolny do pracy przez okres 30 dni

Stanowisko Głównego Inspektoratu Pracy w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia za jeden dzień wykonywania pracy (GPP-87-4560-64/09/PE/RP)

Zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289 z późn. zm.)  w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy, miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.

Należy zaznaczyć, że kwotę wynagrodzenia zawsze dzielimy przez 30, bez względu na to, czy miesiąc ma 28, 29, 30 czy 31 dni

W praktyce powstaje problem, gdy pracownik w miesiącu, który liczy 31 dni przez 30 dni jest chory, a jeden dzień pracuje. W takim bowiem wypadku wykonanie wskazanych w przepisie działań da jako wynik 0, czyli za jeden dzień pracy pracownik nie otrzymałby wynagrodzenia.

Przyjęcie takich zasad ustalania wynagrodzenia, w tym konkretnym przypadku, stoi w sprzeczności z art. 80 Kodeksu pracy, stanowiącym, że za pracę wykonaną przysługuje wynagrodzenie – pomimo wykonywania pracy w danym miesiącu pracownik nie otrzymałby żadnego wynagrodzenia za pracę a jedynie wynagrodzenie za czas choroby, bądź zasiłek chorobowy (z reguły w niższej niż wynagrodzenie za pracę wysokości).

Powyższe przemawiałoby za wypłatą wynagrodzenia za pracę za czas przepracowany czyli za 1 dzień.

Stanowisko Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia za jeden dzień wykonywania pracy

Stosownie do § 11 ust. 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289 z późn. zm.), w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 K.p., miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 (niezależnie od liczby dni przypadających w danym miesiącu) i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby.

Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.

Przepisów par. 11 rozporządzenia w sytuacji, gdy pracownik w danym miesiącu przebywał na zwolnieniu lekarskim 30 dni i pracował tylko 1 dzień, oznaczałoby, że pracownik nie otrzyma wynagrodzenia za ten przepracowany dzień. Tego rodzaju sytuacja wydaje się budzić wątpliwości w świetle art. 80 K.p., zgodnie z którym – wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, natomiast za czas nie wykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa tak stanowią. Z zasady wzajemności i ekwiwalentności wynagrodzenia i pracy wynika bowiem, że za pracę faktycznie wykonaną należy się pracownikowi wynagrodzenie.

W opisanej sytuacji, zdaniem MPiPS, pracownikowi przysługuje zatem wynagrodzenie za 1 przepracowany dzień. Wysokość tego wynagrodzenia należałoby ustalić (posiłkując się przepisem par. 4 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia) dzieląc wynagrodzenie pracownika określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu, a następnie mnożąc tak ustaloną wartość godziny pracy przez liczbę godzin przepracowanych przez pracownika w tym dniu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej nie jest uprawnione do wydawania powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa, a poglądy prawne nie są wiążące zarówno dla stron stosunku pracy, inspektorów pracy, jak i sądów. Organem uprawnionym do oceny przestrzegania prawa pracy przez pracodawców jest Państwowa Inspekcja Pracy.