W wyjaśnieniach do wzoru świadectwa pracy, czytamy:

w ust. 6 pkt 1 świadectwa pracy, pracodawca wskazuje wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy, wykorzystanego w naturze lub za które przysługuje ekwiwalent pieniężny; odrębnie wskazuje się liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego, wykorzystanego przez pracownika do dnia ustania stosunku pracy, na podstawie art. 167² Kodeksu pracy.

Z § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016r. w sprawie świadectwa pracy, jednoznacznie wynika, że w świadectwie pracy powinien być wykazany urlop wypoczynkowy tylko z roku kalendarzowego w którym ustaje stosunek pracy.

Informacje w świadectwie pracy na temat wykorzystanego urlopu wypoczynkowego w bieżącym roku kalendarzowym w którym ustaje stosunek pracy, podajemy dla kolejnego pracodawcy (w przypadku zmiany pracodawcy w trakcie roku kalendarzowego). W przypadku braku tej informacji uprawnienie to mogłoby zostać powielone w kolejnym zatrudnieniu.

Art. 155¹.  § 1.  W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop:

1) u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze,

2) u kolejnego pracodawcy – w wymiarze:

a) proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,

b) proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z § 1 pkt 1, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze; łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.

§ 2¹. Przepis § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą.

Przykład

Pracownikowi za 2018 przysługuje 13 dni urlopu (proporcjonalnie do okresu przepracowanego u tego pracodawcy), wykorzystał 8 dni urlopu a za 5 dni urlopu pracodawca wypłacił ekwiwalent za urlop. W ust. 6 pkt. 1 świadectwa pracy, należy ująć sumę dni urlopu wypoczynkowego wykorzystanego w naturze i za który wypłacono ekwiwalent łącznie 13 dni (104 godz.).

Przykład

Z pracownikiem w czerwcu 2018 rozwiązano umowę o pracę. Pracownik ma 13 dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego za 2018 (proporcjonalnie do okresu przepracowanego u tego pracodawcy) oraz 26 dni za 2017r. Pracodawca wypłacił ekwiwalent za 39 dni niewykorzystanego urlopu ( 13 + 26 dni). W ust. 6 pkt. 1 świadectwa pracy, należy wpisać 13 dni (104 godz.) z bieżącego roku za który wypłacono ekwiwalent.

Przykład

Pracownik zatrudniony w wymiarze ½ etatu w 2018 przepracował 7 miesięcy (od I do VII) uprawniony do 26 dni urlopu. Przysługujący urlop za 7 miesięcy wynosi 8 dni (1 / 2 etatu x 26 dni = 13 dni urlopu. 7 / 12 x 13 =  7,58 = 8 dni urlopu  co daje 64 godziny (8 dni x 8 godzin). W ust. 6 pkt. 1 świadectwa pracy, należy wpisać 8 dni (64 godz.).

Podstawa prawna:

• rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016r. w sprawie świadectwa pracy,
• rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 maja 2017r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy.